"Nú vitum við"

Það er forvitnilegt í ljósi mikilvægi myndunar gíga, að umræðan heldur áfram í dag með þessa tvo keppinauta:

Goskenningin og árekstrarkenningin

Goskenningin er auðvitað grundvölluð á sprengikrafti sem streymir út að neðan yfirborðinu á meðan að árekstrarkenningin gerir ráð fyrir sprengikrafti sem kemur ofan á yfirborðið. Ef við skoðum þessar tvær kenningar náið, getum við byrjað að skilja hvers vegna svo langvarandi umræða um myndun gíga hafi verið í gangi.

Gos er venjulega hugsað sem kvika sem rís í gegnum jarðskorpuna þar sem hún flýtur út og ofan á yfirborðið frá eldgíg eða sprungu. Keilulaga eldfjöll er yfirleitt ekki hægt að sjá á tunglinu. Án skilnings á gosbrunnum og  vatnsgígum er ekki mikið vit í eldvirkni á tunglinu og flestir vísindamenn hafa kastað þessari hugmynd á brott.

Árekstrarkenningin fann einn af sínum fyrstu áhangendum snemma á fimmta áratug síðustu aldar með Ralph Baldwin, áhugastjörnufræðingi. Í fyrstu voru hugmyndum hans hafnað af þremur tímaritum um stjörnufræði, en hann hélt áfram rannsóknum sínum á tunglinu og fann áþreifanlegan stuðning á þeim eftir að hafa rannsakað sprengjugíga í kjölfar loftárása bandamanna í Þýskalandi. Hann útbjó línurit úr athugunum sínum og mat sambandið sem „of jákvætt til að vera tilviljun…“ Þó svo að hann hafi verið nálægt sannri uppgötvun af „tilviljun“, þá gaf þáverandi þekking vísindanna (ekkert vatnsplánetulíkan) honum fáa aðra valkosti:

Eina skynsama túlkun á þessu línuriti er að tunglgígarnir, stórir sem litlir, mynda samfellda röð af sprengiholum, sérhver þeirra grafin út af einni sprengingu. Ekki er vitað um nein önnur upptök nægilegrar orku en þá sem loftsteinar myndu veita. (Ralph Baldwin eins og vitnað er í The Modern Moon, Charles A. Wood, 2003, bls. 11).

Árekstrarkenningin hélt áfram að bæta við sig vægi inn í áttunda áratuginn með áframhaldandi átaki í geimkönnun. Þekkingin um háhraða árekstra kom þó síðar, laust fyrir aldamót, en upp að þeim tíma eða á u.þ.b. síðustu 25-30 árum síðustu aldar, voru fáar beinar athuganir á háhraða árekstra í gangi, hvorki í tilraunastofum né í náttúrunni. Tilraunir með hámarkshraða, sprengjur og jafnvel riffilkúlum skilaði engum hraða nálægt þeim hraða sem þörf er á, til að skilja háhraða eða ofurhraða árekstra. Til þess að líkja eftir ofurhraða atburð, þarf nefnilega hraða upp á 10.000 m/s en hraðskreiðasta byssukúla hreyfist á lítilfjörlegum 1.500 m/s hraða. Háhraða árekstrar sem hafa verið athugaðir, mynda nefnilega allt öðruvísi sprengingar og leiða til eiginleika á gígum sem ekki var áður búist við.

Jafnvel þótt flestir rannsakendur halda að fyrrum umræða um gíga sé útkljáð, þá var hún það raunverulega aldrei. UM mun í fyrsta skipti koma fram með vísindalegar sannanir sem safnaðar hafa verið frá mörgum aðilum sem sýna að hvorki eldfjalla-kvikukenningin né árekstrarkenningin sé í raun ábyrg fyrir lang flesta gígana á tunglinu og reyndar á öðrum himintunglum.

Úr grein í Nature frá 1987 standa þessi orð:

Í stjarnfræðilegum skilningi hlýtur tunglið þess vegna að vera flokkað sem vel þekktan hlut, en stjörnufræðingar verða engu að síður að viðurkenna með skömm að þeir hafa enga hugmynd um hvaðan það kemur. Þetta er sérstaklega vandræðalegt vegna þess að lausn þessa leyndardóms var eitt af megin markmiðum bandarískra rannsóknarleiðangra til tunglsins. (The Open Question in Selenology, David W. Huges, Nature, Vol. 327, 28. maí 1987, bls. 291).

Þar sem bein tengsl eru á milli uppruna tunglsins og uppruna tunglgígana, og þar sem við höfum greinilega enga hugmynd um hvaðan tunglið kemur, hvernig getum við verið viss um hvaðan gígarnir koma? Flestir tunglvísindamenn eru sammála Spudis, höfund bókarinnar The Once and Future Moon:

Eftir framlengda umræðu í rúm 200 ár vitum við núna að mikill meirihluti gíganna á tunglinu eru komnir til vegna árekstra fastra hluta við yfirborð tunglsins. (The Once and Future Moon, Paul D. Spudis, Smithsonian Institution Press, 1996, bls. 24).

Hvernig geta vísindamenn „vitað núna“ hvaðan gígarnir koma? Ef við lítum aðeins nánar í vísindaritunum, þá finnum við að umræðan er ekki endilega útkljáð:

Þegar NASA íhugaði fyrst að senda menn til tunglsins, spratt upp mikil umræða um eðli tunglgíga. Þegar skilningurinn á mismun á milli árekstrar- og eldgíga jókst, fannst ein tegund af eldgígum (sprengi- og móbergsgígar) sem hafði svipað útlit og árekstrargígar.

Þessi umræða heldur áfram til þessa dags… (Wohletz, sjá hér).

Það er sjaldan að maður lesi yfirlýsingar eins og þessar, þar sem uppruni tunglgíga er enn talið vera í umræðu. Næstum allar vísindabækur og umsagnir segja að tunglgígarnir séu árekstrargígar. Þessi almenna viðurkenning um árekstra hefur vaxið gríðarlega síðustu tvo áratugi, en eftir sem áður er lítill minnihluti rannsakenda sem segir að umræðan sé enn í gangi – hvers vegna? Vegna þess að ósvaraðar spurningar frá báðum kenningum (árekstur og eldsumbrot) hrúgast upp með nýrri tækni og nýjum athugunum sem bæta við nýrri þekkingu inn í stóru myndina.

Úr 1998 útgáfunni af McGraw-Hill alfræðiorðabókinni um vísindi og tækni sjáum við að gömlu viðmiðin þessara tveggja kenninga hefur orðið æ „flóknara“:

Dældir á nærhlið tunglsins, þ.e. Imbrium, Serenitatis og Crisium, virðast vera barmfullar. Þessar dældir voru höf sem mynduðust við mikinn árekstur og myndaðist sig á árekstrarsvæðinu í kjölfarið en (sennilega miklu síðar) flæddi upp hraun úr iðrum tunglsins. Rannsóknir á smávægilegum frávikum í brautarhreyfingu tunglsins hafa sýnt að sérhvert hringlaga haf er svæði jákvæðs fráviks á þyngdarafli (umfram massi). Gamli ágreiningurinn um árekstur á móti eldsumbrotum sem aðal áhrifavaldur dælda tunglsins virðist vera að koma inn í nýja og flóknari stöðu með staðfestingunni á mikilfenglegu flæði hrauns í árekstrargígum á nærhlið tunglsins, á meðan á fjærhliðinni þar sem skorpan er þykkari, eru dældirnar að mestu leyti tómar.

Alveg sama hversu mikið er lagt á sig að púsla saman tveimur stykkjum sem ekki tilheyra saman, það mun aldrei gefa neitt framlag til heildarmyndarinnar. Að þröngva tveimur röngum stykkjum saman gerir ekkert nema að gera myndina „flóknari“, sem er nákvæmlega það sem mælingar á þyngdarafli tunglsins hafa gert við umræðuna um gíga. Sannsögull jarðfræðingur eins og John W. Valley hefur viðurkennt:

…jafnvel þótt að árekstrarlíkanið fyrir myndun tunglsins er almennt viðurkennt, þá þráast áfram þýðingamiklar spurningar. (A Cool Early Earth, John W. Valley og fleiri, 2002, Geology 30, bls. 353).

UM hefur umræðuna um gíga á ný með ný og áður óathuguð gögn sem sanna að vísindin vita ekki hvernig gígar mynduðust, hvorki á tunglinu né á jörðinni! Í tímanna rás hafa vísindamenn staðhæft að „nú vitum við“ að maðurinn getur aldrei flogið, að sýking kom ekki frá höndum læknis sem er jú hefðarmaður og að tunglið hafi ekki gíga, en samt hafa beinharðar sannanir tvímælalaust sýnt annað. Þetta hefur sýnt sig að vera bæði bölvun og blessun í vísindum. Engin þrjú orð hafa komið vísindamönnum í jafn mikið klandur og orðin „nú vitum við“. Sem afleiðing, og einmitt vegna þessa, forðast menn í laumi sannleikann – að vita hvað er, var og mun vera – í nútíma vísindum. Lykillinn að uppgötvunum er ekki bara að vita hvað er – það verður líka að innihalda þekkinguna á því hvað var og hvað mun vera. Ef restin af tímanum fylgir ekki, mun sérhver vísindamaður sem „veit nú“ þurfa að éta sín eigin orð í hádegismat.

Athugasemdir

[Kolbrún Katla Jónsdóttir (IP-tala skráð) 6.2.2018 kl. 13:31]

ÉG tel að fæstir vísindamenn vilja játa að þeir viti í raun ekki hvaðan þessir gígar koma, þannig þeir halda sig við þessar tvær kenningar þó svo að þær eru að öllum líkindum ekki rétta svarið.

[Trausti Rafn Björnsson (IP-tala skráð) 6.2.2018 kl. 13:33]

Orðin "Nú vitum við" geta alltaf verið svo hættuleg og það sérstaklega í vísindum. Með tímanum kemur ný tækni, meiri þekking, nákvæmara svar. Við sjáum enn í dag að við erum að betur bæta þróunarkenningu mannsins. 

[Bjarki Óskarsson (IP-tala skráð) 6.2.2018 kl. 13:38]

Í dag vitum við alls ekki mikið og vísindamenn eru á hverjum degi að reyna að finna ný og ný svör við því sem við vitum ekki. áhugaverð grein.

[Ýmir Atlason (IP-tala skráð) 6.2.2018 kl. 13:40]

Það er mjög magnað að vísindamenn hafa ekki hugmynd um hvernig þessi gígar mynduðust. Þeir eru bara að vona að annaðhvor kenninginn sé rétt.

[Valberg Halldórsson (IP-tala skráð) 6.2.2018 kl. 13:44]

Það er alltaf jafn heillandi að sjá hvað árin geta liðið og hvað mannkynið getur elst án þess að nokkur maður kemst að nokkru samkomulagi eða niðurstöðu. Það er sérstaklega áhugavert þegar mannkynið verður að fá svör við spurningum sem við verðum ekki endilega að fá svör við. Við erum alltaf að leita af meiri svörum og við það koma alltaf meiri spurningar og þannig heldur það áfram koll af kolli. Það er ekki eins og við verðum að fá svörin við því hvort gígjarnir myndist við árekstur eða við gos, alveg eins og við þurfum ekki endilega að vita afhverju við erum stödd hér á þessari plánetu. En við höldum samt áfram að leita, því við höfum ekkert betra að gera.

[Gunnar Ingi (IP-tala skráð) 6.2.2018 kl. 19:39]

Áhugavert að lesa 'etta. Auðvitað verður maður að passa sig því hlutir geta alltaf breyst í vísindum. En hvað með að senda einhvern aftur á tunglið og bora síðan beint í yfirborðið og taka sýni? Kannski er þá hægt að ná frekari niðurstöðu í þessu máli.

[Gylfi þór Ósvaldsson (IP-tala skráð) 6.2.2018 kl. 22:51]

Þessi grein sýnir mér bara hversu óákveðin þessir vísindamenn eru. Það veit eldrei neinn NÁKVÆMLEGA hvernig gígarnir á tunglinu myndast en það eru margar kenningar. MJög áhugavert.

[Soley Albertsdottir (IP-tala skráð) 6.2.2018 kl. 23:25]

ég skil einfaldlega ekki hvernig uppruni gíganna skiptir okku máli, vísindamenn hafa eytt óralöngum tíma í að reyna koma með kenningar en geta ekki fundið rétt svar, hljómar eins og þeir séu að eyða tíma í óþarfa vinnu meðan þeir gætu verið að gera eitthvað sem skiptir virkilega máli akkúrat núna, þessi rannsókn getur alveg eins beðið. Að öðru leiti var þetta mjög fín grein.

[Logi Jökulsson (IP-tala skráð) 7.2.2018 kl. 14:43]

Í rauninni erum við aldrei 100% viss um hvernig hlutir gerast í geimnum t.d. hvernig gígar, svarthol, stjörnur, plánetur og miklu fleira myndast. Við höfum í rauninni aldrei SÉÐ neitt af því gerast en það sem við höfum eru almennu kraftar alheimsins sem eru: Sterk kjarnorka, veik kjarnorka, rafsegulsvið og þyngdarafl. Ef við notum þessa krafta þá getum við reiknað út næstum hvernig allt gerist í náttúrunni. Svolítið eins og að vita svarið við einhverju dæmi og prufa sig svo bara áfram með gefni jöfnu þar til þú færð rétta svarið. 

Það sem við getum gert er að bíða nógu lengi og fylgjast með þar til að t.d. loftsteinaárekstur á sér stað á tunglinu og þá sjáum við hvort það passar við allar upplýsingarnar sem við höfðum fyrir. Það getur tekið LANGAN tíma svo það sem við gerum frekar er að finna líklegustu ástæðu hlutarins samkvæmt meginkröftum alheimsins og segja okkur að það sé rétt því það virkar í öllum jöfnunum sem við höfum og er ekki að fara að hindra okkur í mikilvægari rannsóknum.

Það sem ég held að væri best að gera er að gera bækistöð á tunglinu og framkvæma tilraunir og rannsóknir þar ásamt millilendingarstöð fyrir eldflaugar. Við getum líka skotið nokkra tonna stein upp í geiminn í geimskutlu og notað þyngdarkrafta plánetanna til að sveifla geimskutlunni í árekstursleið(crash course) við t.d. tunglið. Það mun kosta MIKINN pening en það er mögulegt. Við gætum fengið allar upplýsingarnar sem við þurfum frá því um hvernig gígar myndast allanvega á tunglinu og líklegast á öðrum reikistjörnum.

[Logi Jökulsson, 7.2.2018 kl. 14:47]

Í rauninni erum við aldrei 100% viss um hvernig hlutir gerast í geimnum t.d. hvernig gígar, svarthol, stjörnur, plánetur og miklu fleira myndast. Við höfum í rauninni aldrei SÉÐ neitt af því gerast en það sem við höfum eru almennu kraftar alheimsins sem eru: Sterk kjarnorka, veik kjarnorka, rafsegulsvið og þyngdarafl. Ef við notum þessa krafta þá getum við reiknað út næstum hvernig allt gerist í náttúrunni. Svolítið eins og að vita svarið við einhverju dæmi og prufa sig svo bara áfram með gefni jöfnu þar til þú færð rétta svarið. 

Það sem við getum gert er að bíða nógu lengi og fylgjast með þar til að t.d. loftsteinaárekstur á sér stað á tunglinu og þá sjáum við hvort það passar við allar upplýsingarnar sem við höfðum fyrir. Það getur tekið LANGAN tíma svo það sem við gerum frekar er að finna líklegustu ástæðu hlutarins samkvæmt meginkröftum alheimsins og segja okkur að það sé rétt því það virkar í öllum jöfnunum sem við höfum og er ekki að fara að hindra okkur í mikilvægari rannsóknum.

Það sem ég held að væri best að gera er að gera bækistöð á tunglinu og framkvæma tilraunir og rannsóknir þar ásamt millilendingarstöð fyrir eldflaugar. Við getum líka skotið nokkra tonna stein upp í geiminn í geimskutlu og notað þyngdarkrafta plánetanna til að sveifla geimskutlunni í árekstursleið(crash course) við t.d. tunglið. Það mun kosta MIKINN pening en það er mögulegt. Við gætum fengið allar upplýsingarnar sem við þurfum frá því um hvernig gígar myndast allanvega á tunglinu og líklegast á öðrum reikistjörnum.

[Logi Jökulsson, 7.2.2018 kl. 15:10]

Nokkur hundruð loftsteinaárekstrar hafa verið náðir á upptöku í gegnum sjónauka á tunglinu, einnig gígarnir sem þeir skilja eftir sig. Við höfum séð hvernig flestir gígar myndast en þeir passa samt ekki við hvernig sumir aðrir gígar eru. Við höfum aldrei séð hvernig þeir myndast og munun líklegast aldrei gera það. Kannski er það eitthvað allt annað en við höldum sem veldur þessum flatbotna gígum og tvöföldu gígum en þar til við fáum að vita það þá er árekstrarkenningin líklegust.

[Gabríel Werner Guðmundsson (IP-tala skráð) 7.2.2018 kl. 20:19]

Ég held að við getum aldrei verið fullviss um nokkurn skapaðan hlut um geyminn, það er svo lítið sem við vitum en gaman hvað rannsóknir gefa okkur ágætis sjón á því hvernig þessir gígar t,d "gætu" hafa orðið til. Með áframhaldandi rannsóknum getum við fengið enn skýrari mynd af því hvernig þeir hafa myndast og mögulega komumst við að einhverju nýju sem við vissum ekki af áður. Það er skemmtilegt að velta þessu fyrir sér sérstaklega af því við sjáum tunglið vel og eru eflaust margir sem velta þessu fyribæri fyrir sér. Hvort sem það eru fastir hlutir eða eldfjöll sem mynda þess gíga þá er erfitt að segja að við "Vitum núna" hvað það er sem myndar þá því tungið okkar er gamalll hlutur og margt sem gæti hafa gerst án þess að við vitum. 

[Harpa Rós Jónsdóttir (IP-tala skráð) 7.2.2018 kl. 23:49]

Mikið af upplýsingum og ég klárlega engu gáfaðari, meiri líkur á að ég sé minna gáfaðari. Skil það að vísindamenn séu ekki alveg vissir hvaðan þetta kemur en eitthvað hljóta þeir að vita of eitthvað hlýtur að vera fyrir víst þar sem við höfum verið að kanna þetta svona lengi. 

[Sigurður Rafn (IP-tala skráð) 8.2.2018 kl. 08:49]

Að segja að maður veit eitthvað betra en einhver annar er vanalega dónalegt svo þeir segja nú vitum við þótt að ég vissi ekki og margir aðrir vita ekki heldur til að byrja með um þessa gíga.

[Bjarki Óskarsson (IP-tala skráð) 8.2.2018 kl. 09:02]

að vita eitthvað eru mjög stór orð í vísindum og er áhugavert hvað vísindamenn vita ekki hvernig gígar verða til.

[Hugi Snær (IP-tala skráð) 8.2.2018 kl. 09:13]

Líklegt er að einhverjir af þessum gígum hafi myndast svona. En eins og sagt er í greininni þá höfum við ekki hugmynd.

[Stefán Hermundsson (IP-tala skráð) 8.2.2018 kl. 21:45]

Vísindamenn eru enn ekki alveg viss um hvernig gígarnir á tunglinu myndduðust, við árekstur loftsteina eða eldvirkni á tunglinu sjálfu. Lengi oru þeir viss um að einkum loftsteinar höfðu hitt tunglið en núna eru kmnar efasemdarraddir að svo hafi verið. Umræðan er s.s. ekki lokið.

[Borgar Ben Sigurðsson (IP-tala skráð) 9.2.2018 kl. 01:19]

Mjög spes að vísindamennirnir vita ekkert um þetta! Annars fínasta og áhugaverð grein

[Berglind (IP-tala skráð) 9.2.2018 kl. 09:05]

Vísinda menn ættu að passa sig hvað þau segja, hvort sem það eru góðir eða slæmir hlutir. Því hlutirnir breytast eins og geiminn og þá eru kenningar þeirra rangar. Þeir ættu segja hvað er mögulega satt en það er aldrei hægt að segja með fullvissu hvað og hvernig hlutirnir gerðist.

[Koichi Takano (IP-tala skráð) 9.2.2018 kl. 09:57]

Í dag getum við lærað míkið og höldum að við vítum næstum allt vegna vísindafræði. En hef ég heyrði að hlut sem við vítum er aðeins 5% af allur í þessi alheiminn, hinn 95% er svokallaður 'Dark Matter' sem við vítum ekki alveg. Mér finnst skemmitilegt að hugsa um því að hvað það er og hvað getum við gert með þetta ef við skiljum það nokkurn daga.

[sólveig Diðriksdóttir (IP-tala skráð) 11.2.2018 kl. 19:25]

það er skítið að við höfum ekki hugmin um þetta.

við ættul bara að ransaka þetta og vera bína að 

því. 

[sólveig Diðriksdóttir (IP-tala skráð) 11.2.2018 kl. 19:27]

það er skítið að við höfum ekki hugmin um þetta.við ættul bara að ransaka þetta og vera bína að  því. eftir að hafa lesið þetta tel ég að þa hlóta að vera einhveskona gas í tunlinu sem lætur sandi búa til svona gá spuning er hvernig gas er þetta 

[María Guðný (IP-tala skráð) 11.2.2018 kl. 20:48]

geimurinn er svo dularfullur, hvernig getum við vitað allt um hann! mér finnst mjög magnað að þeir vita ekki alveg 100% hvernig gígar urðu til. vel skirfuð grein, dálítið löng en samt sem áður góð!

[Alexandra Diljá (IP-tala skráð) 11.2.2018 kl. 22:23]

,,Nú vitum við" að sprengi og móbergsgígar eru líkir árekstrargígum, og þessari spurningu er ósvarað er verður það eitthvað áfram. Það er mun líklegara að þetta séu árekstrargígar, góð grein. 

[Lilja Ragnarsdóttir (IP-tala skráð) 11.2.2018 kl. 23:54]

Áhugaverð og fróðleg grein. Mér finnst merkilegt hvað við vitum mikið um geiminn og tunglið þó að við getum ekki verið fullviss um hvort það sé í raun allt satt.   

[Heiðrún Anna Hlynsdóttir (IP-tala skráð) 12.2.2018 kl. 14:58]

Mjög áhugavert. Það er mjög skritið að visindamenn hafi fullyrt að þeir VITI alveg hvernig gígarnir urðu til þvi að það gæti alltaf eitthvað annað komið i ljos með meiri rannsóknum. 

[Steinunn I (IP-tala skráð) 23.2.2018 kl. 22:08]

Já kannski er svarið það bara að við eigum ekki að vita allt þetta. Heimurinn er svo stór að það er varla hægt að ímynda sér það. En alltaf erum við með þessa forvitni í okkur, hvað erum við? Eru til aðrar plánetur með líf líkt og okkar? Hvar endar geimurinn? eða hvað tekur við þar sem geimurin endar? er þetta algjört infinity? O.s.frv en fáum við varla fullnægjandi svar og við munum öruglega aldrei fá það, nema kannski eftir mörg, mörg ár. Ég held að ef okkur var ætlað að vita þetta myndum við vita það. Þessi svör sem við leitum af er bara ekki fyrir okkur. En forvitnin er óbærileg.

[Halla Helgadóttir (IP-tala skráð) 11.2.2019 kl. 14:45]

Þessi grein er mjög áhugaverð og sýnir það að hlutir í vísindum geta alltaf breyst og enn eftir svona langann tíma eru vísindamenn enn að reyna að komast til botns um ýmsa hluti. Menn eyða svo miklum tíma í að rannsaka hluti í geimnum eins og t.d. gíga og hafa ekkert komist nær um það. 

[Hekla Rún Harðarsóttir (IP-tala skráð) 14.2.2019 kl. 09:29]

Þessi grein sýnir að við vitum ekki nærri því allt um geiminn. Vísindin eru alltaf að breytast og það kemur betri tækni og meiri þekking. En sumar spurningar halda áfran að vera ósvararaðar eins og þessar með gígana. Það getur þó vel verið að annahvor kenningana séu réttar en það vitum við þó ekki. 

[Elín Inga Steinþórsdóttir, 14.2.2019 kl. 22:29]

Áhugaverð grein. Við vitum greinilega mjög lítið um geiminn og þrátt fyrir að vísindamenn hafi verið að rannsaka geiminn í langann tíma þá hafa þeir ekki komist að miklum niðurstöðum og þá sérstaklega um þessa gíga.

[Samúel Guðmundsson (IP-tala skráð) 17.2.2019 kl. 23:26]

Að sjálfsögðu vita vísindamenn ekki allt. Kenningar sem áður þóttu augljósar staðreyndir verða svo oft afsannaðar. Þetta er þróun vísindanna, og ætti maður alltaf að leita nýrra svara og vera forvitinn.

[Daníela Magnúsdóttir (IP-tala skráð) 26.4.2019 kl. 17:37]

Vísindin eru alltaf að þróast og eru alltaf að koma betri tækni og þekkingar það er margt ósvarað í vísindum og hvað þá vísindi sem tengjast geiminum. Það er mjög stórt að segjast "vita núna" í vísindaheiminum því það geta alltaf komið nýjar kenningar. En þetta með gígana finnst mér ótrúlegt og að vísidamenn vita í rauninni ekkert hvaðan þeir koma og hvernig þeir urðu til.