Aldur loftsteina – restin af sögunni

Við munum grafa dýpra inn í hinn meinta aldur loftsteina, en fyrst sýna eftirfarandi dæmi almennan galla í loftsteinavísindum og áhrif þeirra á aldursgreiningu. Í loftsteinalíkaninu (undirkafli 7.10) er fjallað um þá hugmynd að hnefastór loftsteinn með massann 1000 grömm sem ferðast inn í lofthjúp jarðar myndi „brenna upp“. Dalrymple endurtekur þessa ranga hugmynd í greininni The Age of the Earth:

Hlutir utan úr geimi á bilinu um 10³ til 10^-7 g rekast aldrei á yfirborð jarðar vegna þess að þeir ‚brenna upp‘ í lofthjúpnum vegna núningshita. (The Age of the Earth: G. Brent Dalrymple, Stanford University Press, 1991, bls. 207).

Andstætt þessu sýndi loftsteinalíkanið sannanir fyrir því að fallandi steinar úr djúpfrosnu umhverfi í geimnum eru hitaðir að meðaltali í nokkrar sekúndur, sem veldur þunnri bráðnunarhimnu sem er gróflega jafn þykk og nokkur pappírsblöð. Engar beinar sannanir hafa nokkurn tímann sýnt að 100 gramma loftsteinn úr járni, hvað þá 1000 gramma (10³ g) loftsteinn úr járni, myndi „brenna upp“ eins og Dalrymple bendir á.

Annað dæmi þar sem Dalrymple notar falskenningu um loftsteina, fjallar um loftsteina úr járni:

Loftsteinar úr járni, eða járn, eru málmkennd samsetning, aðallega málmblanda úr nikkel og járni. Steinar sem líkjast járni eru raunverulega óþekktir á yfirborði plánetu en kjarni jarðarinnar inniheldur líklega efni mjög svipað því sem er í loftsteinum úr járni. (The Age of the Earth: G. Brent Dalrymple, Stanford University Press, 1991, bls. 264).

Það eru villur í yfirlýsingu Dalrymples, sem því miður eru endurteknar í kennslubókum í vísindum í dag. Í fyrsta lagi eru margir hinna svokölluðu loftsteinar sem finnast á yfirborði jarðarinnar í raun járnútkast, kastað úr eigin vatnsgígum jarðarinnar á meðan öflugt gufugos stóð yfir. Frá sjónarmiði nútíma jarðfræðings er annað vandamál sem veldur áhyggjum: Ef loftsteinarnir eiga að innihalda efni sem er mjög svipað kjarna jarðar (sem að eigin sögn er hitað með geislavirkni), hvers vegna eru loftsteinar þá ekki geislavirkir?

Loftsteinalíkanið og kviku-falskenningin útskýrðu ástæðuna fyrir því að rannsakendur afvegaleiddust með röngum kenningum um uppruna loftsteina, vegna kvikuplánetumiðaða hugsunarháttar. Hér í þessum færslum sjáum við þennan hugsunarhátt hafa áhrif á aldurssetningu jarðar í nútíma vísindum. Dalrymple fullyrti að aldursgreining steina með geislavirkum efnum „afsannaði í eitt skipti fyrir öll“ ungan aldur jarðarinnar, en burt séð frá vangaveltum, vita rannsakendur í raun samt ekki hvaðan geislavirku efnin og steindir tengdar þeim koma upprunalega, né hvernig þau mynduðust til að byrja með.

Í öðru dæmi sýnir Dalrymple eina ferðina enn hvernig hann og aðrir sérfræðingar í tímatalsfræði jarðarinnar reiða sig á rangar forsendur um uppruna loftsteina sem grunn fyrir tækni fyrir aldursgreiningu með geislavirkum efnum:

Kondrít steinarnir eru frumstæðastir allra loftsteina. Þeir eru fylliefni sílíkat steinda og mynduðust með aðsópi efna úr sólþokunni. Akondrít, eða járnsteinar, og loftsteinar úr járni komu síðar og mynduðust úr (líklega kondrít) efni með virkt ferli í kjarna og möttli stærra smástirna og í tilfelli akondíts, hraungosum upp á yfirborðið. (The Age of the Earth: G. Brent Dalrymple, Stanford University Press, 1991, bls. 304).

UM hefur nú þegar hrakið falskenninguna um aðsóp og útskýrt að frumkjarnar smástirna, tungla og dvergpláneta eru byggðar á vatni, ekki á járnkenndu efni. Enn fremur voru loftsteinar aldrei með bráðið „hraunyfirborð“. Öllum þessum sannanlegum staðreyndum eru gerð skil í kaflanum um kvikufalskenninguna. Á síðustu öld gerðu Dalrymple og aðrir jarðfræðingar ráð fyrir að allar þrjár gerðir af loftsteinum hafi átt uppruna sinn í bráðnun og þeir gerðu einnig ráð fyrir að bráðnunin hafi komið úr árekstri aðsóps og kvikukjarna; möttlum úr smástirnum og yfirborðshrauni. Hins vegar sýndi loftsteinalíkanið að loftsteinar, eins og flestir steindir,  hafa kristalbyggingu. Þetta er augljós sönnun fyrir því að þeir mynduðust í vaþrývarma, niðurdýpt í vatni eins og flestar aðrar steindir, sem gersamlega breytir niðurstöðum hina fræðilegu aldursgreiningu með geislavirkum efnum.

Sérfræðingar í loftsteinum eru enn ómeðvitaðir um slíkar staðreyndir vegna þess að þeir eru enn rótfastir í kvikuplánetu viðmiðinu. Sérfræðingar í tímatalsfræði jarðarinnar eins og Dalrymple, Patterson og aðrir innlima þessar villur inn í sína eigin kenningar sem leiða þá til óréttmætra niðurstaðna.