Jarðskjálftahiti – veðurþátturinn sem hefur vantað

Eina hitagjafann sem loftslagsvísindi eru að spá í er sá hiti sem jörðin fær frá sólinni. Hin stóru mistök eru þau að þetta er ekki eini hitagjafinn á plánetunni – og allir jarðfræðingar vita þetta inni í sér. En því miður er þetta annað gott dæmi um sérhæfingu í vísindum sem fór úrskeiðis.

Lykillinn að skilning okkar á veðri felst í þekkingunni á öðrum hitagjafa jarðarinnar. Í heimi nútíma vísinda halda veðurfræðingar ekki að jarðhiti hafi nokkur áhrif á veðrið. Þeir gera ráð fyrir að allur jarðhiti komi frá kviku djúpt í jörðinni og að það skipti litlu sem engu máli í myndun veðurs. Augljós staðfesting á þessari trú er að veður hefur greinilegar lotur, á meðan kvika hefur engar mælanlegar lotur, sem gerir það að verkum að loftslagsvísindamenn útiloka jarðhita úr veðurlíkönum sínum.

Samt sem áður er ótrúlega mikið magn af hita inni í jörðinni. Maður veltur fyrir sér hvers vegna loftslagsvísindamenn hafa ekki íhugað hið „óþrjótandi magn af hita“ úr iðrum jarðar. Í lesendabréfum í janúar 2007 útgáfunni af Scientific American, lagði einn lesandinn fram mjög góða spurningu varðandi grein frá undangengnum mánuðinum, Energy‘s Future: Beyond Carbon:

Ég var mjög vonsvikinn yfir því að þið minntust ekkert á jarðvarmann. Jörðin býr yfir óþrjótandi magn af hita, það þarf bara að grafa nægilega djúpan brunn og dæla vatn í varmaskipti eða taka það beint af yfirborðinu. Hvers vegna að horfa fram hjá þessum orkugjafa sem gnægð er af alls staðar?

Jafnvel þótt að lesandinn hafi gert ráð fyrir að þetta óþrjótandi magn hita stafi af kviku í innviðum jarðar, þá var hann samt ekki svo langt frá sannleikanum! Jörðin býr yfir jarðvarma þar sem núningshiti myndast á vissum svæðum á vissum tímum í stjarnfræðilegum lotum sólkerfisins. Greint er frá þessari hugmynd í smáatriðum í kaflanum um kviku-falskenninguna. Lotueðli jarðskjálfta, tunglskjálfta, bergbrota og hvera eru öll vitnisburðir um lotubundna hitagjafa sem verður að skilja áður en spáð er fyrir um veðurmynstur.

Í dag eru loftslagsvísindi ófær um að spá fyrir um veður lengra en gervihnattamyndir geta veitt vegna þess að hitinn í andrúmsloftinu – sem er drifkraftur veðursins – er sagður koma frá sólinni eingöngu. Þetta er frekar kaldhæðnislegt þegar maður hugsar um þann hita sem kvikan ætti að gefa, en gerir jú ekki. Án þekkingarinnar um hinn sanna uppruna jarðvarma – sem er þyngdarafls-núningur – mun framvindan í loftslagsvísindum staðna.